*بعضیا هم هستن که کلا در زندگی، منتظر ن ببینن کی چی کار میکنه که بگن خوششششش به حالش!
مثلا بری پیادهروی، میگن خوش به حالت که میری پیادهروی. میگی خب شما هم برو. میگن نه تو بهتر میری پیادهروی!
میری بقالی. میگن خوش به حالت. رب و روغن خریدی. میگی خب چیز مهمی که نیست. همه میخرن. میگن نه تو بهتر میخری!
درس میخونی. میگن خوش به حالت درسخونی. میگی خب شما هم بخون. میگن نه سخته من حال ندارم. میگی خب برای همه سخته. میگن نه تو یه جوری میخونی انگار سخت نیست.
کار میکنی. میگن خوش به حالت کار داری. میگی خب شما هم که شاغلی. میگن نه تو انگار بهتر شاغلی!
کار نمیکنی. میگن خوش به حالت کار نداری راحتی. میگی خب عوضش شما درآمد بالایی داری. میگن نه شرایط تو بهتر ه.
مجردها رو میبینن. میگن خوش به حالش. متاهلها رو میبینن باز هم همین رو میگن.
این آدمها بلد نیستن از داشتههاشون لذت ببرن. تلاشی هم برای تغییر شرایط نمیکنن.
البته من اصلا اعتقاد ندارم که خواستن، توانستن است. نه. خیلی وقتا هم اینجوری نیست. ما یه چیزایی رو واقعا میخوایم انجام بدیم یا داشته باشیم که عملا برامون ممکن نیست. ولی دیگه این حجم تنگنظری و انرژی منفی دادن هم غیر قابل درکه.
توصیهی من اینه که از این دست افراد تا میتونید دور بمونید. جزئیات زندگیتون رو به هر کسی نگید. خودتون رو ملزم ندونید مدام در سلفی و استوری و پروفایلتون به مردم، گزارش لحظه به لحظه بدین. و در کل، یک چیزهایی رو در زندگی برای خودتون نگه دارید. متاسفم که بعضی آدما با نگاه نادرست و منفیشون باعث میشن بقیه از به اشتراک گذاشتن شادیها محروم بشن. هیچوقت یادم نمیره وقتی رو که 4 تا عکس بهاری رو به اشتراک گذاشتم و دوستم که اتفاقا خودش مدام در سفر ه گفت مریمی خوشششششششششششش به حالت. همیشه به گردشی! و دیگه نگم که بعد ش چی شد.
بر چشم خوب، رحمت!
امان از حسوداااااا.... الامان
واقعا ناراحتکنندهست سمیه. ممنون که درک میکنی عزیزم